Dit is een van de twee vliegtuigen van de luchtvaartmaatchappij van Nagorno Karabach. Het is een Amerikaans Zenith vliegtuigje met twee stoelen.Het tweede toestel dat ze hebben is identiek. De directeur van de luchthaven heeft mij persoonlijk rondgeleid, begeleid door zijn lieftallige assistente. De directeur heeft verder ook vrijwel niets te te doen want luchtverkeer is er niet. Die twee vliegtuigjes stijgen af en toe op om gewas te besproeien, meer niet. De luchthaven is gloednieuw, alles is aanwezig, van beveiligingspoortjes tot bagagebanden. Alles is betaald door rijke Armeniers in het westen. De start en landingsbanen worden goed onderhouden. Er is alleen nog nooit een vliegtuig in Nagorno Karabach aangekomen. Azerbeidzjan wil het namelijk niet. Dat beschouwt het luchtruim boven Karabach ook als zijn territorium. De Azeri’s hebben duidelijk gemaakt dat ze elk toestel dat in Stepanakert opstijgt of wil landen uit de lucht zullen schieten. En dat kunnen ze makkelijk met een luchtmachtbasis vlak over de grens.
De directeur steekt nog eens een sigaret op. Zijn assistente zet de kopjes op tafel voor de thee. Zo wachten ze op de dag…ooit…dat de vrede met Azerbeidzjan wordt getekend en de vliegtuigen met passagiers komen.
Spiertzfoto/Travel 